Το βράδυ της 20ης Σεπτεμβρίου 2019, σε εκδήλωση-συνεστίαση που έγινε στο σωματείο «Παρθενών» Λατσιών, το σωματείο «Ελεύθερο Παλαίκυθρο» τίμησε επτά μέλη του, που δεκαετίες συμμετείχαν στο Διοικητικό Συμβούλιό του και πρόσφεραν ανεκτίμητες υπηρεσίες, οργανώνοντας διάφορες εκδηλώσεις – ευκαιρίες συνάντησης των σκορπισμένων συγχωριανών μας και διατήρησης ζωντανής της μνήμης του κατεχόμενου χωριού μας. Τα πρώην μέλη του Δ.Σ. που τιμήθηκαν ήταν:
Νεφέλη Λάμπρου, Πρόεδρος του Σωματείου
Ανδρέας Παπαβαρνάβας, Αντιπρόεδρος
✝ Λούλλα Παναγίδου, Ταμίας
Ανδρούλα Φωτιάδου, Μέλος
Ανδρούλα Παπαχαραλάμπους, Μέλος
Κατερίνα Καρτελλάρη, Μέλος
Κυριάκος Καρτελλάρης, Μέλος
Σύντομη ομιλία του νυν προέδρου του σωματείου κ. Κυριάκου Α. Φωτιάδη στην εκδήλωση
Θεοφιλέστατε Επίσκοπε, Έντιμε κύριε Υπουργέ Οικονομικών, Έντιμοι κύριοι Βουλευτές, Έντιμε εκπρόσωπε του Δημάρχου Λατσιών, Αξιότιμη κ. Ειρήνη Γαβριήλ, κοινοτάρχις Παλαικύθρου, Αξιότιμε κύριε Γιώργο Αχιλλέως, Πρόεδρε ΑΠΟΠ Παλαικύθρου, Εκλεκτοί προσκεκλημένοι, Κυρίες και Κύριοι, Αγαπητοί συγχωριανοί,
Το τραγικό εκείνο καλοκαίρι του 1974 στιγμάτισε τις ζωές όλων μας ανεπανόρθωτα. Χάσαμε τους αγαπημένους μας ανθρώπους, ξεριζωθήκαμε από το χωριό όπου γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε. Το χωριό που αγαπήσαμε. Χάσαμε τα σπίτια μας, το βιος μας, τη ζωή μας ολόκληρη.
Μέσα στον πόνο, όμως, της προσφυγιάς, αγαπημένοι μας συγχωριανοί κατάφεραν και βρήκαν το κουράγιο και τη δύναμη να πολεμήσουν, για να μην χάσουν αυτό που κανένας κατακτητής δεν μπορούσε να τους πάρει… την αγάπη τους για το χωριό τους. Το εγχείρημα δεν ήταν εύκολο, όμως με απαράμιλλο σθένος και δύναμη κατάφεραν να σταθούν όρθιοι, να επουλώσουν, όσο ήταν δυνατό, τις πληγές τους και το 1991, με στόχο να διατηρήσουν άσβεστη τη μνήμη του χωριού μας, αλλά και τους δεσμούς μεταξύ των συγχωριανών μας, ίδρυσαν το προσφυγικό σωματείο «Ελεύθερο Παλαίκυθρο».
Αυτούς, λοιπόν, τους ανθρώπους τιμούμε εμείς σήμερα. Απλούς, καθημερινούς ανθρώπους που, ενώ είχαν να διαχειριστούν τις πληγές της Εισβολής, δεν έπαψαν ποτέ να μάχονται για να
διατηρήσουν το Παλαίκυθρο ζωντανό στη θύμηση όλων μας. Διότι μπορεί εδώ και 45 χρόνια να ζούμε μακριά από το χωριό που αγαπήσαμε, αλλά αυτοί οι συγχωριανοί μάς έδειξαν με τον πιο αξιοζήλευτο τρόπο ότι τις αναμνήσεις, τα βιώματα και την αγάπη μας για το Παλαίκυθρο δεν μπορεί κανείς να μας τα πάρει.
Γι’ αυτό λοιπόν εμείς, οι επόμενες γενιές, που η Εισβολή μάς στέρησε το αγαπημένο μας Παλαίκυθρο, σας οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και μια υπόσχεση. Δεν θα αρκεστούμε
μόνο σε τιμές και ευχαριστίες προς εσάς, αλλά υποσχόμαστε ότι το έργο που εσείς ξεκινήσατε θα το συνεχίσουμε και να κρατήσουμε το Παλαίκυθρο ζωντανό στις καρδιές μας, μέχρι επιτέλους να έρθει εκείνη η στιγμή που θα ανταμωθούμε όλοι μαζί ελεύθεροι στο χωριό που αγαπήσαμε.
Η αντιφώνηση της κ. Νεφέλης Λάμπρου, τέως Προέδρου του Σωματείου, εκ μέρους των τιμηθέντων
Εκ μέρους του απερχόμενου Συμβουλίου του σωματείου μας, ευχαριστούμε το νέο Διοικητικό Συμβούλιο, που διοργάνωσε την αποψινή εκδήλωση για να μας τιμήσετε.
Μπορεί ο Αττίλας να μας έδιωξε διά της βίας από το κατεχόμενο χωριό μας, δεν κατάφερε όμως να ξεριζώσει από την καρδιά μας την αγάπη μας για το Παλαίκυθρο και τον πόθο μας για επιστροφή στα πατρογονικά μας χώματα.
Ζούμε, ελπίζουμε και θα γυρίσουμε στο Παλαίκυθρο. Η Παναγία μας η Γαλακτοτροφούσα μάς συμπαραστέκεται και μας δυναμώνει.
«Στρατοί οι γιοι μου και τ’ αγγόνια μου και θα σε λευτερώσουν»,
Με αυτά τα συναισθήματα και την αγάπη μας, κατά τον ποιητή, για το χωριό μας συναντηθήκαμε, γύρω στο 1989, 5-6 γυναίκες και σκεφτήκαμε ότι κάτι πρέπει να κάμουμε. Δεν θα ξεχάσω τα απογεύματα που τρέχαμε στο σπίτι της αείμνηστης Λούλλας Παναγίδου, αιωνία της η μνήμη ’για να εκφέρουμε η καθεμιά τις απόψεις μας για το τι δέον γενέσθαι.
Στόχος μας η σύσφιγξη των σχέσεων μεταξύ όλων των Παλαικυθριτών. Καθήκον όλων μας ήταν και είναι να βοηθήσουμε τους νέους μας να μην ξεχάσουν το κατεχόμενο χωριό μας. Χρέος όλων μας ήταν και είναι να διατηρήσουμε το αγωνιστικό φρόνημα και τον πόθο για επιστροφή.
Έτσι δημιουργήσαμε το σωματείο «Ελεύθερο Παλαίκυθρο». Μερικοί μάς αμφισβήτησαν αλλά εμείς πεισμώσαμε και τα καταφέραμε. Αρωγός στην προσπάθειά μας ο δάσκαλος κ. Ανδρέας Παπαβαρνάβας και τον ευχαριστούμε πολύ.
Καταφέραμε και εκδώσαμε το περιοδικό «Ελεύθερο Παλαίκυθρο». Διοργανώσαμε χοροεσπερίδες με μεγάλη επιτυχία, χριστουγεννιάτικες εορτές, ομιλίες σε εθνικές επετείους, λάβαμε μέρος σε αντικατοχικές εκδηλώσεις της περιοχής Κυθρέας. Τελούμε ανελλιπώς το ετήσιο εθνικό μνημόσυνο των Παλαικυθριτών που σκοτώθηκαν από τον βάρβαρο Αττίλα σε μάχες ή εν ψυχρώ. Τελούμε δέηση για ανεύρεση των αγνοουμένων μας.
Με την ευκαιρία ευχαριστούμε τους κατοίκους του Μαθιάτη που για χρόνια μάς φιλοξενούσαν στις εκκλησίες τους και στο σωματείο «Παρθενών Μαθιάτη».
Οι νέοι που μας διαδέχθηκαν πρέπει να συνεχίσουν να μεταλαμπαδεύουν στα παιδιά τους την αγάπη για το χωριό μας. Σ’ αυτούς ανήκει το μέλλον και πρέπει να ξημερώνει ελεύθερο. «Η πόλις εάλω» μα οι σημαίες της λευτεριάς, κρυμμένες μέσα στις καρδιές μας, και πάλι θα ξεδιπλωθούν. Θα ανθίσουν ξανά οι λεμονιές, θα καρπίσουν οι ελιές και θα λειτουργηθούμε στην Παναγία μας τη Γαλακτοτροφούσα.
«Το σπίτι που γεννήθηκα, κι ας το πατούν οι ξένοι, στοιχειό είναι και με προσκαλεί, ψυχή και με προσμένει».
Σας ευχαριστώ όλους που ήρθατε εδώ απόψε και «καλή λευτεριά».
